Adriatische kust

Na de zware tocht van gisteren om uit Albanië te komen lijkt de route van vandaag een makkie.
Bijna 400km zijn nu een normale afstand geworden en het weer zou mooi zijn. als we opstaam op de camping nabij Dubrovnik brandt de koperen ploert al vroeg op onze tentjes, dit belooft dus een warme zo niet hete dag te worden.Om een uur of 10 vertrekken we, hebben brood van de Friese buurman gekregen (en gisteravond 3 blikjes Grolsch) dus kunnen we met gevulde magen op stap.

We wandelen na het ontbijt nog even naar het strand, zijn dik 150 treden en dat is zeker naar boven toe best wel vermoeiend.

Temperatuur loopt ondertussen op richting 35 graden, Chris doet nu toch maar zijn voering uit de jas want gisteren was hij daarin drijfnat geworden van het zweet.
Tijdens de rit langs de kust laveren we dan weer wat hoger door de bergen en volgende moment kijken we in de diepte naar de prachtige zee.

Mooie dorpjes en haventjes maken dat deze weg niet verveelt. Zo nu en dan een groot cruiseschip in de diepte en dan weer een aardig stadje dat we doorkruisen. Het is oppassen, de weg is druk en overal een inhaalverbod. Ook de vele politiecontroles maken dat we ons aanpassen, Chris wordt natuurlijk weer een keer aangehouden aar mag ook weer doorrijden omdat de auto achter hem de boosdoener is.

Als we over de helft zijn pikken we de snelweg weer op, is een tolweg en Jorden wordt bij het afrekenen behoorlijk genaaid. Chris vergeet dat een slagboom omhoog moet alvorens weg te rijden en knalt de balk uit zijn aandrijving, een scheldende ambtenaar is de rest van de dag nog chagrijniger dan hij al was.

Als we ons einddoel naderen, een pittoresk dorpje aan een binnenmeer komen we ook door Kroatisch oorlogsgebied, overal kapotgeschoten huizen en waarschuwingsborden voor mijnenvelden.

Een herdenkingsmonument toont de namen van velen die hier in 1993 (alweer zolang geleden) zijn omgekomen.
De camping is nog bijna hetzelfde, is wel een stuk duurder geworden en zeker na wat wij afgelopen dagen als duur hadden ervaren. Na het dagelijks ritueel van tentje opzetten wandelen we naar het haventje en kijken of de Pizzeria open is, vanwege laagseizoen moeten we naar een duurder hotel uitwijken voor een warme hap. Het eten is prima, Griekse salade, Tonijn, kip enz vullen onze magen goed.
Gerard gaat nog even zwemmen, Jorden zet koffie en Chris zet zijn foto's op de PC.

Een wandeling langs het kiezelstrand en dan naar bed, morgen zo'n 500km naar Greifenburg.
Tot Laterrrr