Eenmaal de stad uit volgen we de route in de veronderstelling dat we een redelijke weg aantreffen maar helaas: een en al shitwegen, alles is meer kuil en gravel dan een mooie verharde wegen. De banden houden het uitstekend, met soms vervaarlijke stuurmanskunsten weten we de diepe gaten te ontwijken. Dan wordt het tijd voor een tankstop, in de middle of niemandsland hebben we een 1000 jaar oude brug bezocht, een indrukwekkende Romeinse boogbrug over een vrijwel droge rivier.
Ook hier zien we dat de mensen hun afval gewoon vanaf de berg in het dal of in de rivier dumpen, wat een vuil en slordigheid, wees eens zuinig op je omgeving.
Terug naar de tankstop: Chris wordt geholpen door een Albanees en vraagt of ze creditkaarten accepteren, antwoord is ja dus laat ik hem maar volgooien. Gerard vraagt nog even welke benzine (je snapt de omschrijving op de pompen hier absoluut niet) en krijgt dus een verkeerd advies. Als hij eenmaal de spuit erin hangt begint de diesellucht al omhoog te komen. Na een tijdje testen Jorden en Chris met het vingertje en de neus en komen al snel tot de conclusie dat dit de verkeerde peut is.
Er zit niks anders op dan de tank te demonteren en alles eruit te kieperen. Een geluk is dat een lokaaltje uit het dorp vloeiend Engels spreekt en dus onze tolk is. Na een uur zuigen aan een slang, hevelen in een smeerkelder is de tank weer leeg. Opbouwen gaat onze 3 techneuten goed af en dan kunnen we weer échte benzine tanken.
We hoeven niks te betalen, de fout ligt bij hun, de slang met dieselaanduiding was voor benzine en andersom: antwoord was dat zoiets in Albanie nou eenmaal gebeurt. Onze tolk nodigt ons uit bij zijn restaurantje even verder op, we eten hier een heerlijke salade met brood enz. plus een 3-tal halve liters bier en als toetje grote koppen koffie.
De schade bedroeg welgeteld €3,= dus dat hebben we afgerond op 10 Euro.
Na dit avontuur weer snel verder, Dubrovnik is nog ver en we moeten de rotskerk in Ostrovo nog bezoeken.
Om de kerk te bezoeken moet je eerst een berg af (1000 haarspeldbochten) dan over een hangbrug van kabels en planken om dan door het dal over te steken naar de andere berg. Hier beginnen 200 haarspeldbochten langs een ravijn zo diep dat je de motor snel wat richting berg stuurt. De weg is smal, zo smal dat ik hoop geen tegenligger tegen te komen of nog erger een bus!!
Eenmaal boven zien we de witte kerk uitgehouwen in de rotsen en compleet met klokkentoren en zaaltjes. In de bloedhitte (35 graden) zijn we ondertussen drijfnat van het zweet geworden, de kerk biedt een beetje koelte.
Op de weg naar beneden snel een koud drankje en dan weer verder, de weg is nog lang.
Zo'n 50km voor onze eindbestemming komt Gerard met een tekort aan benzine, we kiezen een weg binnendoor: blijkt een gravelpaadje te zijn dwars over een militair oefenterrein, nog een geluk dat we niet zijn aangehouden. Net als de tank écht leeg is bereiken we een pompstation, een geluk bij een ongeluk maar we verdienen na deze zware dag wel een beetje meevallers. Als we om 8 uur na 11 uur rijden eindelijk op de camping zijn is de puf eruit, als we de tenten opzetten komt de buurman (aardige Fries) met blikjes koud bier en dat is wederom een geweldige opsteker.
Morgen camping Adriasol in Kroatië, een rit van 380km over hopelijk steeds beter wegen.
Tot Laterrrr
Geen opmerkingen:
Een reactie posten